Xoguemos coma nenos na noite
que esbara o seu nome
polos corpos outrora celestes
da madrugada.
Xoguemos coma principiantes
que descobren o sol
na triste lúa que se agocha
na escuridade da ialma...
xoguemos até que as campás
do derradeiro viaxe
reclamen o silenzo,
xoguemos...
porque nestes xogos atoparemos
os beixos durmidos
as caricias luídas
as olladas calmas
a min... a ti... a nosa vida
aos nosos fillos...
XOGUEMOS!!!
Elvira Millán e Miguel Ángel Alonso
No hay comentarios:
Publicar un comentario