domingo, 21 de febrero de 2010

Man curtida, ferida contra o vento,
consumida polo sal invisíbel
que a roza.

Man cómplice, que sosten o alimento
das noites imposibeles
de fría verba morta.

Man de mariñeiro! man de mar!
mar de centos!

cantas noites en tus engurras!
cantos soños no teu leito!

No hay comentarios:

Publicar un comentario