Hai unha árbore no meu eido
que se resiste a saír,
é moi tímida e da pobre
só asoma o nariz.
Eu régoa tódolos días
antes de ir a durmir
pero ela sigue agochada
dentro da súa raíz.
Agardo que nunca se sinta soa
e coñeza o que é sufrir;
por min que siga agochada
se con iso é feliz.
No hay comentarios:
Publicar un comentario