jueves, 11 de febrero de 2010

Meu amor...

non lembro como era a vida
antes da túa vida

non lembro se a lúa cantaba
ou o sol durmía

non lembro se as árbores falaban
ou o mar ruxía

non lembro meu amor,
como era a vida
antes da túa vida.

3 comentarios:

  1. Caro Amigo:
    Veño do Entroido aínda termando os pasos das corredoiras algunhas que xa nin levan a ningures, as mellores para toparse a un mesmo con ese carmín do viño tinto perfilando os beizos esta paleta para pintar palabras nos ouvidos. E ti que grande es i eu que gañas de dicircho antes de correr o telón esta noite de Momos e sardiñas de choros e risas, cantos e danzas primixenias por se ai que celebrar volver a nacer por se ai que celebrar erguerse cando a mañá entre pola venta e nos esperte.
    Celebro a túa escolma este ensaio de lirismo e metamorfose romántica.Que grande es!.

    Enrique Leirachá.

    ResponderEliminar